Archive for January, 2011

α ναι

Posted in Uncategorized on January 15, 2011 by pornetry

επίσης αν το τι μπορείς να περάσεις πάνω απ’ το φράχτη γράφοντας και συνθέτοντας και κινηματογραφώντας είναι αυτό που μπορείς στους άλλους να δώσεις να καταλάβουν απ’ αυτό που είσαι να σας πω ότι μπορεί να μην υπάρχει καθόλου γαμημένος φράχτης και να ‘ναι το ένα και το αυτό κι όλα τ’ άλλα ό,τι φαντασιώνεσαι και είναι λίγο τρομαχτικό αυτό ε

Δε γαμείς που δε γαμείς

Posted in Uncategorized on January 15, 2011 by pornetry

Πρέπει να τα γράψω αυτά πριν ξεμεθύσω. Λοιπόν δεν ξέρω να κουτουλάω σε κολώνες και να κλοτσάω δέντρα αλλά ξέρω πως βαριέμαι πολλούς ανθρώπους. Δηλαδή δεν ξέρω αν τους βαριέμαι αλλά ξέρω πως ένα σύμπτωμα της κατάθλιψης είναι να τους βαριέσαι εύκολα. Μιλούσα με μια γυναίκα σήμερα κι εγώ που είμαι παιδί άκουγα για μια φίλη της που πέθανε λέει πολύ τραγικά και είχε τη μοναδική σχέση στον κόσμο που ζήλευε αυτή. Με τον τρόπο που έζησε λέει εμπνεύστηκε και ενέπνευσε και η άλλη κατάλαβε πως το να λες αντίο είναι πολυτέλεια και πως δεν πρέπει ν’ αράζουμε και να πίνουμε ουίσκια αλλά να το κάνουμε με κάποιο πάθος γιατί αύριο μπορεί να μας πατήσει καρκίνος και τι μένει τελικά μόνο η ουσία. Αυτό που δεν έχω ξεκαθαρίσει ακόμα είναι το αν το να καταπίνεις τέτοιες μαλακίες αμάσητες και να προχωράς παραμέσα είναι η φυσική ανθρώπινη κατάσταση, αυτό που σε πιάνει όταν έχεις κάνει μανιτάρια λίγο. Τέλος πάντων σκέφτομαι καμιά φορά μήπως θα ‘πρεπε να την κοιτάξω αυτή τη σνομπαρία και μια καλή σκέψη θα ‘ταν λίγη περισσότερη διαλεκτική μέσα-έξω γιατί πολύ αντανακλαστικά βαριέμαι να μπω σε συζητήσεις τύπου κάρπε ντίεμ και τα σχετικά και στην τελική πολύ αδιαφορία έχει πέσει ρε πούστη μου. Το πρόβλημα για να μη γράψουμε αντιστάθμισμα και χαλάσουμε το ύφος είναι ότι ρίχνω κανά βλέφαρο σε κάτι τύπους που μ’ αρέσουν και λέω τι διάτανο δε μπορεί να ‘ναι όλοι καταθλιπτικοί. Απ’ την άλλη αφενός αυτό είναι αμφίδρομο συν το που βρίσκει ηρεμία ο καθένας κι η ψυχούλα του είναι πολύ ιδιαίτερο κι ανάθεμα αν κάνεις τέτοια δίπολα κι άμα βγάλεις κι άκρη μαζί τους. Μπορεί και να ‘ταν πιο καθαρτικό να ‘σπαγα τη μούρη μου σε κανά παρμπρίζ αντί ν’ αρχίζω τέτοια κουβάρια και να βαριέμαι να τα ξεμπερδέψω αλλά ποιόν κοροϊδεύουμε τέλος πάντων κι επειδή δεν θέλω να το πάω εκεί καθόλου πάω να κρυφτώ κάτω απ’ το ορισμένο νόημα δυναμοσειρά με ολοκλήρωμα. Δεν ξέρω, μ’ άρεσε αυτό που ‘κανα τώρα, τόση σημασία που ‘χει ο εαυτός μου φαντάζομαι ότι μπορεί να ‘ναι και καλό για αρχειακούς λόγους αλλά όπως λέει κι ο φοίβος ήθελα να πω δυο πράγματα ακόμα